بررسی فراوانی افزایش بیان ژن ERCC1 و رابطه آن با پاسخ درمانی به کمورادیاسیون حاوی پلاتینیوم در بیماران مبتلا به سرطان سرویکس

سابقه و هدف: درمانهای رایج برای سرطان سرویکس مبتنی بر کمورادیوتراپی با پایه پلاتینیوم ممکن است تحت تأثیر ویژگیهای ژنی هر بیمار باشد. توجه به این ویژگیها می‌تواند پاسخ درمانی مناسبتر و یا پرهیز از کموتراپی غیر ضروری را به دنبال داشته باشد. از آنجا که افزایش بیان ژن ERCC1 در برخی از مطالعات با پاسخ درمانی به کموتراپی در برخی از تومورها ارتباط داشته است، این تحقیق جهت بررسی پاسخ و یا عدم پاسخ به درمان نسبت به مواجهه با ژن ERCC1، انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش cross sectional روی 32 بیمار مبتلا به سرطان سرویکس که تحت کمورادیاسیون قرار گرفته بودند انجام گرفت. بافت سرطانی از نمونه‌های بیوپسی شده به دست آمد و با روش PCR از نظر بیان ژن ERCC1 ارزیابی شد. بر اساس نتیجه‌ بررسی ژن مذکور بیماران در دو گروه ERCC1 مثبت و ERCC1 منفی قرار گرفتند و پاسخ درمانی در دو گروه مذکور با یکدیگر مقایسه و OR آن تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین سن بیماران مورد بررسی، 12±6/56 سال بود. 75% پاسخ به درمان داشتند و بیمارانی که پاسخ به درمان نداشتند 8/2 برابر بیشتر از آنهایی که پاسخ به درمان داشتند، در مواجهه با ژن ERCC1 بودند (8/2OR=). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که وجود ژن ERCC1 در بافت تومورال می‌تواند در پیش‌بینی پاسخ درمانی به کمورادیوتراپی با پلاتینوم کمک‌کننده باشد. مطالعات بیشتر در این خصوص برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر پیشنهاد می‌شود.